
پایگاه داده اینگونه تعریف شده است
پایگاه داده مجموعه ای سازمان یافته از اطلاعات یا داده های ساختار یافته است که معمولاً به صورت الکترونیکی در یک سیستم کامپیوتری ذخیره می شود. یک پایگاه داده معمولاً توسط یک سیستم مدیریت پایگاه داده (DBMS) کنترل می شود. با هم، داده ها و DBMS، همراه با برنامه های کاربردی مرتبط با آنها، به عنوان یک سیستم پایگاه داده نامیده می شوند که اغلب به یک پایگاه داده خلاصه می شود.
دادههای موجود در رایجترین انواع پایگاههای داده که امروزه در حال کار هستند، معمولاً در ردیفها و ستونها در مجموعهای از جداول مدلسازی میشوند تا پردازش و پرس و جوی دادهها کارآمد باشد. سپس داده ها را می توان به راحتی در دسترس، مدیریت، اصلاح، به روز رسانی، کنترل و سازماندهی کرد. اکثر پایگاه های داده از زبان پرس و جو ساخت یافته (SQL) برای نوشتن و جست و جوی داده ها استفاده می کنند.
زبان جستجو ساختار یافته (sql) چیست؟

SQL یک زبان برنامه نویسی است که تقریباً توسط تمام پایگاه های داده رابطه ای برای پرس و جو، دستکاری و تعریف داده ها و برای ارائه کنترل دسترسی استفاده می شود. SQL برای اولین بار در IBM در دهه 1970 با شرکت Oracle به عنوان یکی از مشارکت کنندگان اصلی توسعه یافت، که منجر به اجرای استاندارد SQL ANSI شد، SQL باعث ایجاد برنامه های افزودنی بسیاری از شرکت هایی مانند IBM، Oracle و Microsoft شده است. اگرچه امروزه SQL هنوز به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرد، زبان های برنامه نویسی جدید در حال ظهور هستند
تکامل پایگاه داده
پایگاه های داده از زمان پیدایش در اوایل دهه 1960 به طور چشمگیری تکامل یافته اند. پایگاه داده های ناوبری مانند پایگاه داده سلسله مراتبی (که بر یک مدل درخت مانند تکیه داشت و فقط یک رابطه یک به چند را مجاز می دانست) و پایگاه داده شبکه (یک مدل انعطاف پذیرتر که اجازه چندین رابطه را می داد) سیستم های اصلی بودند که برای ذخیره سازی استفاده می شدند. و دستکاری داده ها اگرچه ساده بود، اما این سیستم های اولیه انعطاف ناپذیر بودند. در دهه 1980 پایگاه داده های رابطه ای محبوب شدند و به دنبال آن پایگاه های داده شی گرا در دهه 1990 قرار گرفتند. اخیراً، پایگاههای داده NoSQL به عنوان پاسخی به رشد اینترنت و نیاز به سرعت و پردازش سریعتر دادههای بدون ساختار پدید آمدند. امروزه، پایگاههای اطلاعاتی ابری و پایگاههای اطلاعاتی خودران، در مورد نحوه جمعآوری، ذخیرهسازی، مدیریت و استفاده از دادهها در حال پیشرفت هستند.

تفاوت بین پایگاه داده و صفحه گسترده چیست؟
پایگاه های داده و صفحات گسترده (مانند مایکروسافت اکسل) هر دو راه های مناسبی برای ذخیره اطلاعات هستند. تفاوت های اولیه بین این دو عبارتند از:
نحوه ذخیره و دستکاری داده ها
چه کسی می تواند به داده ها دسترسی داشته باشد
چه مقدار داده را می توان ذخیره کرد
صفحات گسترده در ابتدا برای یک کاربر طراحی شده بودند و ویژگی های آنها نشان دهنده آن است. آنها برای یک کاربر یا تعداد کمی از کاربرانی که نیازی به دستکاری داده های بسیار پیچیده ندارند، عالی هستند. از سوی دیگر، پایگاههای داده به گونهای طراحی شدهاند که مجموعههای بسیار بزرگتری از اطلاعات سازمانیافته را در خود جای دهند – گاهی اوقات مقادیر بسیار زیادی. پایگاه های داده به چندین کاربر به طور همزمان اجازه می دهد تا با استفاده از منطق و زبان بسیار پیچیده، به سرعت و ایمن به داده ها دسترسی پیدا کرده و آنها را جستجو کنند.
انواع پایگاه داده
انواع مختلفی از پایگاه های داده وجود دارد. بهترین پایگاه داده برای یک سازمان خاص بستگی به نحوه استفاده سازمان از داده ها دارد.
پایگاه داده های رابطه ای
پایگاه داده های رابطه ای در دهه 1980 غالب شدند. موارد در یک پایگاه داده رابطه ای به صورت مجموعه ای از جداول با ستون ها و ردیف ها سازماندهی می شوند. فناوری پایگاه داده رابطه ای کارآمدترین و منعطف ترین راه را برای دسترسی به اطلاعات ساختاریافته فراهم می کند.
پایگاه های داده شی گرا
اطلاعات در یک پایگاه داده شی گرا مانند برنامه نویسی شی گرا به شکل اشیا نمایش داده می شود.
پایگاه های داده توزیع شده
یک پایگاه داده توزیع شده شامل دو یا چند فایل است که در سایت های مختلف قرار دارند. پایگاه داده ممکن است در چندین رایانه ذخیره شود، در یک مکان فیزیکی قرار داشته باشند، یا در شبکه های مختلف پراکنده شده باشند.
انبارهای داده
یک مخزن مرکزی برای داده ها، انبار داده نوعی پایگاه داده است که به طور خاص برای پرس و جو و تجزیه و تحلیل سریع طراحی شده است.
پایگاه های داده NoSQL
یک NoSQL یا پایگاه داده غیررابطه ای اجازه می دهد تا داده های بدون ساختار و نیمه ساختار یافته ذخیره و دستکاری شوند (برخلاف یک پایگاه داده رابطه ای، که تعریف می کند چگونه تمام داده های درج شده در پایگاه داده باید ترکیب شوند). پایگاه داده های NoSQL با رایج شدن و پیچیده تر شدن برنامه های کاربردی وب محبوبیت پیدا کردند.
پایگاه داده های نموداری
یک پایگاه داده گراف داده ها را بر حسب موجودیت ها و روابط بین موجودیت ها ذخیره می کند.
پایگاه های داده OLTP پایگاه داده OLTP یک پایگاه داده سریع و تحلیلی است که برای تعداد زیادی از تراکنش های انجام شده توسط چندین کاربر طراحی شده است.
اینها تنها تعداد کمی از چندین نوع پایگاه داده هستند که امروزه مورد استفاده قرار می گیرند. سایر پایگاههای اطلاعاتی کمتر رایج برای کارکردهای علمی، مالی یا سایر موارد بسیار خاص طراحی شدهاند. علاوه بر انواع مختلف پایگاه داده، تغییرات در رویکردهای توسعه فناوری و پیشرفتهای چشمگیر مانند ابر و اتوماسیون، پایگاههای داده را به مسیرهای کاملاً جدیدی سوق میدهد. برخی از آخرین پایگاه های داده عبارتند از
پایگاه های داده منبع باز
پایگاه های داده NoSQL
یک NoSQL یا پایگاه داده غیررابطه ای اجازه می دهد تا داده های بدون ساختار و نیمه ساختار یافته ذخیره و دستکاری شوند (برخلاف یک پایگاه داده رابطه ای، که تعریف می کند چگونه تمام داده های درج شده در پایگاه داده باید ترکیب شوند). پایگاه داده های NoSQL با رایج شدن و پیچیده تر شدن برنامه های کاربردی وب محبوبیت پیدا کردند.
پایگاه داده های نموداری
یک پایگاه داده گراف داده ها را بر حسب موجودیت ها و روابط بین موجودیت ها ذخیره می کند.
پایگاه های داده OLTP پایگاه داده OLTP یک پایگاه داده سریع و تحلیلی است که برای تعداد زیادی از تراکنش های انجام شده توسط چندین کاربر طراحی شده است.
اینها تنها تعداد کمی از چندین نوع پایگاه داده هستند که امروزه مورد استفاده قرار می گیرند. سایر پایگاههای اطلاعاتی کمتر رایج برای کارکردهای علمی، مالی یا سایر موارد بسیار خاص طراحی شدهاند. علاوه بر انواع مختلف پایگاه داده، تغییرات در رویکردهای توسعه فناوری و پیشرفتهای چشمگیر مانند ابر و اتوماسیون، پایگاههای داده را به مسیرهای کاملاً جدیدی سوق میدهد. برخی از آخرین پایگاه های داده عبارتند از
پایگاه های داده منبع باز
سیستم پایگاه داده منبع باز سیستمی است که کد منبع آن منبع باز است. چنین پایگاه هایی می توانند پایگاه داده های SQL یا NoSQL باشند.
پایگاه داده های ابری
پایگاه داده ابری مجموعه ای از داده ها، ساختاریافته یا بدون ساختار، است که در یک پلت فرم محاسبات ابری خصوصی، عمومی یا ترکیبی قرار دارد. دو نوع مدل پایگاه داده ابری وجود دارد: سنتی و پایگاه داده به عنوان سرویس (DBaaS). با DBaaS، وظایف اداری و نگهداری توسط یک ارائه دهنده خدمات انجام می شود.
پایگاه داده چند مدل
پایگاه داده های چند مدلی انواع مختلفی از مدل های پایگاه داده را در یک صفحه پشتی یکپارچه و یکپارچه ترکیب می کنند. این بدان معنی است که آنها می توانند انواع مختلف داده را در خود جای دهند.
پایگاه داده سند/JSON
پایگاه داده های اسناد که برای ذخیره، بازیابی و مدیریت اطلاعات مبتنی بر سند طراحی شده اند، روشی مدرن برای ذخیره داده ها در قالب JSON به جای ردیف و ستون است.
پایگاه داده های خودران
جدیدترین و پیشگامانه ترین نوع پایگاه داده، پایگاه های داده خودران (که به عنوان پایگاه های اطلاعاتی مستقل نیز شناخته می شوند) مبتنی بر ابر هستند و از یادگیری ماشین برای تنظیم خودکار پایگاه داده، امنیت، تهیه نسخه پشتیبان، به روز رسانی و سایر وظایف مدیریت معمولی که به طور سنتی توسط مدیران پایگاه داده انجام می شود، استفاده می کنند.

نرم افزار پایگاه داده چیست؟
نرمافزار پایگاه داده برای ایجاد، ویرایش و نگهداری فایلها و سوابق پایگاه داده استفاده میشود که امکان ایجاد آسانتر فایل و رکورد، ورود دادهها، ویرایش دادهها، بهروزرسانی و گزارشدهی را فراهم میکند. این نرم افزار همچنین ذخیره سازی داده ها، تهیه نسخه پشتیبان و گزارش، کنترل دسترسی چندگانه و امنیت را انجام می دهد. امنیت پایگاه داده قوی امروزه به ویژه مهم است، زیرا سرقت داده ها بیشتر می شود. نرم افزار پایگاه داده گاهی اوقات به عنوان “سیستم مدیریت پایگاه داده” (DBMS) نیز نامیده می شود.
نرم افزار پایگاه داده مدیریت داده ها را ساده تر می کند و به کاربران امکان می دهد داده ها را به شکل ساختاریافته ذخیره کرده و سپس به آنها دسترسی داشته باشند. معمولاً یک رابط گرافیکی برای کمک به ایجاد و مدیریت داده ها دارد و در برخی موارد، کاربران می توانند با استفاده از نرم افزار پایگاه داده پایگاه داده خود را بسازند.
سیستم مدیریت پایگاه داده(DBMS)چیست؟
یک پایگاه داده معمولاً به یک برنامه نرم افزار پایگاه داده جامع نیاز دارد که به عنوان سیستم مدیریت پایگاه داده (DBMS) شناخته می شود. یک DBMS به عنوان رابط بین پایگاه داده و کاربران نهایی یا برنامه های آن عمل می کند و به کاربران اجازه می دهد تا نحوه سازماندهی و بهینه سازی اطلاعات را بازیابی، به روز رسانی و مدیریت کنند. یک DBMS همچنین نظارت و کنترل پایگاههای داده را تسهیل میکند و انواع عملیات اداری مانند نظارت بر عملکرد، تنظیم، و پشتیبانگیری و بازیابی را امکانپذیر میسازد.
برخی از نمونههای نرمافزار پایگاه داده یا DBMS معروف عبارتند از: MySQL، Microsoft Access، Microsoft SQL Server، FileMaker Pro، Oracle Database و dBASE.
پایگاه داده (MYSQL)چیست؟
MySQL یک سیستم مدیریت پایگاه داده رابطهای منبع باز مبتنی بر SQL است. برای برنامه های کاربردی وب طراحی و بهینه شده است و می تواند بر روی هر پلتفرمی اجرا شود. با ظهور الزامات جدید و متفاوت با اینترنت، MySQL به پلتفرم انتخابی برای توسعه دهندگان وب و برنامه های کاربردی مبتنی بر وب تبدیل شد. از آنجایی که برای پردازش میلیون ها پرس و جو و هزاران تراکنش طراحی شده است، MySQL یک انتخاب محبوب برای مشاغل تجارت الکترونیک است که نیاز به مدیریت نقل و انتقالات پولی متعدد دارند. انعطاف پذیری بر اساس تقاضا ویژگی اصلی MySQL است.
MySQL DBMS پشت برخی از برترین وب سایت ها و برنامه های کاربردی مبتنی بر وب در جهان است، از جمله Airbnb، Uber، LinkedIn، Facebook، Twitter و YouTube.

استفاده از پایگاه داده برای بهبود عملکرد و تصمیم گیری کسب و کار
با جمعآوری انبوه دادهها از اینترنت اشیا که زندگی و صنعت را در سراسر جهان متحول کرده است، امروزه کسبوکارها به دادههای بیشتری نسبت به قبل دسترسی دارند. سازمانهای آیندهنگر اکنون میتوانند از پایگاههای اطلاعاتی برای فراتر رفتن از ذخیرهسازی و تراکنشهای اولیه دادهها برای تجزیه و تحلیل مقادیر زیادی از دادهها از چندین سیستم استفاده کنند. با استفاده از پایگاه داده و سایر ابزارهای محاسباتی و هوش تجاری، سازمانها اکنون میتوانند از دادههایی که جمعآوری میکنند برای اجرای کارآمدتر، امکان تصمیمگیری بهتر و چابکتر شدن و مقیاسپذیری استفاده کنند. بهینهسازی دسترسی و توان عملیاتی به دادهها امروزه برای کسبوکارها حیاتی است، زیرا حجم دادههای بیشتری برای ردیابی وجود دارد. داشتن پلتفرمی که بتواند عملکرد، مقیاس و چابکی مورد نیاز کسبوکارها را در طول زمان ارائه دهد، بسیار مهم است.
پایگاه داده خودران آماده است تا این قابلیت ها را افزایش دهد. از آنجایی که پایگاههای اطلاعاتی خودران فرآیندهای دستی گران و زمانبر را خودکار میکنند، کاربران تجاری را آزاد میکنند تا با دادههای خود فعالتر شوند. با داشتن کنترل مستقیم بر توانایی ایجاد و استفاده از پایگاههای اطلاعاتی، کاربران کنترل و استقلال را به دست میآورند و در عین حال استانداردهای امنیتی مهمی را حفظ میکنند.